இருப்பதை இருப்பதாக ஏற்றுக்கொள்வேம். எனக்கு கிடைத்திருப்பது எனக்கானவை
ஒரு மீனவன் கடற்கரைக்கு அருகாமையில் பரந்து விரிந்த கிளைகளுடன் இதமான நிழல் கொடுத்துக் கொண்டிருக்கும் ஓர் மரத்தடியில் அமைதியாக சாய்ந்தவாறு கடலைப் பார்த்துக்கொண்டிருந்தான். அந்த இடத்தில் சென்றுகொண்டிருந்த ஒரு செல்வந்தர் அவனை பார்த்து… ‘நீ மீன் பிடிக்கச் செல்லாமல் ஏன் கடலை பார்த்துக்கொண்டிருக்கிறாய்?’ என்று கேட்டார். ‘இன்றைய நாளுக்குத் தேவையான மீன்களை நான் பிடித்து விட்டேன்’ என்று அந்த மீனவன் மிகவும் அமைதியாக பதில் கொடுத்தான். அதைக் கேட்ட அந்த செல்வந்தர் சற்றுக்கோபம் அடைந்தவாறு… ‘எந்தக்காரணமும் இல்லாமல்
அடைவேன்..! சாதிப்பேன்..!
நாம் பல இலக்குகளோடு வாழ்கிறோம் எதிர்பார்ப்புகளோடு நகர்கின்றோம் சாதனைகள் புரிய வேண்டும் என்று ஆசைப்படுளின்றோம் தைரியான மனோநிலையுடன் முன்செல்ல வேண்டும் என எதிர்பார்க்கின்றோம் அப்படி இருக்கும் போது சிலசமயம் பல தோல்விகளை சந்திக்க நேரிடுகின்றோம் பின்னடைவுகளுக்கு முகம் கொடுக்கின்றோம் தடங்கள்களை காண்கின்றோம் இதனால் கவலையும் சிலசமயம் வெறுப்பும் ஏற்பட்டு ஏமாந்து போய் முயற்சியை இடையில் நிறுத்தி விடுகிறோம். எல்லாம் முடிந்துவிட்டதே என்று நொந்து போகின்றோம். வாழ்கை பாதையில் முன்னோக்கி செல்லும்போது தோழ்விகள், பின்னடைவுகள், தடங்கள்கள், தவறுகள் என்பன